ofwel : Bike-a-Boo Buttons For The Win! |
Enerzijds heb je de typische commuting-gear. Ziet er best okee uit, maar is het blijft commuting gear. Met andere woorden : niet gemaakt voor langere afstanden. Zo ben ik de trotse eigenares van de Levi’s commuter-skinny jeans met reflective details. Gekocht in Denver, zit als gegoten, fietst redelijk lekker. Zorgt ervoor dat je zichtbaar bent in het donker. Zo goed als waterproof – maar je moet er ook geen twee uur mee door de gietende regen gaan rijden, natuurlijk. Mits het dragen van een onderbroek met een ‘chamoiske’ is deze skinny een degelijke optie voor de minder lange afstanden. |
Maar als de te overbruggen afstand langer wordt, heb je aangepaste kledij nodig. And that’s where my trouble starts:
Het lijkt wel alsof alles ontworpen wordt door een designteam van duffe Sanseveria-wielrenners in een bruin cafe op zondag. Terwijl ze hun Orvalleke nuttigen in de slecht verlichte ruimte, bedenken ze de meest gruwelijke ontwerpen voor vrouwenkits.
Knalrood met witte zwierige lijnen is een alltime favorite waar ze moeilijk aan kunnen weerstaan, alsook het spuuglelijke paarse jersey met de fluorescerende details waardoor je er uitziet als een rijdende kermisflosh. Babyroze met wit en een print van een vreemd soort tropische bloem doet het ook nog steeds goed in dat soort kringen. ‘Omdat vrouwen nu eenmaal allemaal van lelijke bloemen houden’.
Cycling-sites staan er vol van. En elke keer vraag ik mij gruwelend af:
WIE DRAAGT DIE SHIT???
Er zijn een paar merken die begrepen hebben dat meisjes ook graag fietsen. Zonder in te boeten aan stijl en elegantie. Hoera dus voor Rapha. Tenspeed Hero. Blacksheepscycling. Machines for Freedom.
Meer van dat, danku. Degelijk technisch materiaal dat er ook nog eens fantastisch uitziet. Daar betaal ik graag ietske meer voor. Want het stimuleert mij om op mijn fiets te springen. En dat is uiteindelijk de bedoeling, niet?
(en dan ga ik nu effe online-shoppen)
Sarah Boo
Details
Archieven |
Categorieën |